Minggu, 27 Mei 2012

MALING SEMPRUL

Sugeng enjing. 

Piye kabare? 

Wah, wis suwe yo rasane aku ora nulis blog. Aku bar mulih seko kampung. Nang kampungku ora ono internet, makane aku ora iso nulis blog karo dolanan Pico. Mesakke temen yo... hiks... :"( Tapi rapopo lah, sing penting rasa rindu karo kampung halaman, karo si mbok lan konco-konco nang kampung wis terobati hehehe.

Oh iyo, aku ki arep curhat sitik. Iki tentang Pico. Ceritane ngene...

Wingi pas dolanan, aku kan makani Panda ku to. Nah, rekane ki ben ra repot, kamarku tak kebaki pakanan Panda kabeh. Ono sekitar 10 luwih lah. Eh, pas sesuk esuk aku log in Pico, aku kaget tenan soale kamarku wis resik. Ora ono panganan panda blas!! Lha, batin ku, Panda ku ngelih banget po ya, nganti panganan akeh banget iso entek kabeh? Tapi setelah tak pikir-pikir rasane ra mungkin lah si Pon mangan akeh banget koyo ngono. Iki mesti ono Panda liyo sing mangan panganane si Pon. 

Jebule tenan. Ono sing mangan pakane si Pon!! Soale aku nyubo 2 dino ora dolan, ora ono sing nge-ring kamar. Trus sak durunge kamar yo tak kebaki pakan Panda. Tapi panganane ora berkurang :"(

Nyebahi tenan. Arep nesu tapi yo piye maning. Wis kebacut je. Mungkin iki pelajaran nggo aku ben luwih ati-ati. Sing marai aku nesu ki, lha piye ya, aku kan tuku panganan ki seko gummies. Golek gummies ki yo kadang angel je. Mbok yo nek ngangon kewan ki dipakani terus ben nek tetamon opo teko nang omah wong ki ora mangan pakanan kewan nang omah wong. Iyo ra? 

Yah, wis lah. Anggep wae sedekah.....

Wis ya. Pareng. 


Tidak ada komentar:

Posting Komentar